İtalya'dan döneli bir hafta oluyor,kendime gelebildim mi hala bilmiyorum.On gün boyunca yedi şehir görüp hiç durmadan gezdiğim bu süper ötesi tatile nasıl çıktım,nereden aklıma geldi,nasıl karar verdim,oradayken neler yaptım işte hepsi burada!
Sürekli yaşadığım olağan şeyler dışında farklı kültürler görmek,gezmek farklı lezzetler tatmak,çevremdeki herkesin bilmediğim bir dili konuşması bende hep merak uyandırırdı.Zaman-para-enerji üçlüsünü bir araya getiremediğim için yurt içinde ufak çaplı gezilerle yıllarca kendimi avutup durdum.
Çalıştığım otelin tadilata gireceğini ve benim bu süre boyunca ücretsiz izine çıkarılacağımı öğrendiğimde aklıma gelen tek şey vardı ;kaçmak!Geri geleceğini bilince buna ne kadar kaçmak denebilir orası tartışmaya açık.Yine de her ne şekilde olursa olsun -gönül uzun soluklu kaçamaklar istese de- paramın yettiği yere kadar kaçmak tek hedefim haline geldi.Ardından sorular birer birer yakama yapıştı.Nereye gidilecek,nasıl gidilecek,kiminle gidilecek,hangi bahaneyle gidilecek,aileye ne denilecek gibi...
Elimdekileri önüme döktüm ve baktım ;zaman,para,enerji,istek,kararlılık,arkadaş belki(?)...Amacıma ulaşmak için bunların hepsi yeter ama bu maddeleri desteklemek gerek!
Sıra karar vermeye geldi.Dil kurslarını ve yemek kurslarını araştırdım.Çoğuna param yetmiyordu,yetenlerin de içerikleri iyi değildi.Bu arada kendimi tam anlamıyla özgür hissedebilmek adına aile desteğini kesinlikle reddettiğim için seçenekleri daraltmak zorunda kaldım.
Bir anda yıllar önce ilk defa liseden yakın arkadaşım Bahar'dan duyup öğrendiğim interrail olayı aklıma geldi.Hemen oturup bir sürü yorum,gezi notları okudum.En çok gaza getiren ,tamam işte ben bunu yaparım dedirten site www.trenle geziyorum.com oldu .Bu konuda ulaşılabilecek her türlü bilgiyi derli toplu sunan süper bir site fakat interrail yapanlar yaz aylarını tercih ettikleri için kışın forumlarda bilgi alacak kisi bulmak zor oluyor.
Önce vizeyi hangi ülkelerin daha kolay verdiğini araştırdım.İki seçeneğim vardı;İtalya ve Fransa.Fransa 'yı nedense canım istemedi.İtalaya'yı seçerken akdeniz ülkesi olması ve yemek yapma hastalığım sayesinde karar aşamasında hiç zorlanmadım.Buraya kadar yapılacaklar listesi sadece üç maddeden oluşuyor; İtalya'dan vize alınacak ,uçakla Roma'ya gidilecek,Roma'dan kuzeye çıkılacak.Ya sonra?Orası epey karıştı.Hergün önüme harita açıp nereden başlamalı ,nereye gitmeli ,nerelerde kalmalı plan yapmaya çalıştım.Tüm Avrupa'yı resmen milim milim taradım.Ülkeler arası zaman kaybetmemek için fiyatları gayet düşük olan ryanair,easyjet,wizzair vs. hepsi araştırma kapsamına girince benim hesaplar resmen çorba oldu.İşin içinden çıkamayıp bıraktım.Zaten kar bastırmış,Avrupa'da bu kış soğuktan bilmem kaç kişi ölmüş haberleri her yerde gözümüze kulağımıza sokuluyor nereden çıktı bu heves, otur oturduğun yerde diyen iç sesi sadece İtalya'yı gezip görme kararıyla kandırdım.Tabi bunun yanı sıra bir sürü kendi içimde gel-gitler yaşadım.Pasaportumu alıp bir kenara attım,iki haftalığına Eskişehir'e gittim, haftalarca araştırma yapmadım,bir arkadaşım gelecek gibiydi o vazgeçince ben de vazgeçtim,hevesim kırıldı,insanların tek başına gidemezsin yapamazsın lafları beni olumsuz etkiledi,acentaların tur programlarını inceledim hepsi kölelik sistemi gibi ,moralim bozuldu ve akışına değil resmen ipin ucunu bıraktım.Ve bir gün annemin bir lafı beni kendime getirmeye yetti.Sadece bir kıvılcım ,ufak bir destek gerekliymiş.O kadar hazırlık yaptın ,herkese gideceğim dedin ne oldu da vazgeçtin deyince ben bir baktım otelde imza sirküleri, iş yeri faaliyet belgesi vs. hazırlıyorum.
Evrakların hazırlanması,İdata'ya evrakların teslim edilmesi,uçak biletimi alma evresi on gün içinde tamamlandı.Sıra otel rezervasyonlarına geldi.En büyük yardımcılarım Roma'da yaşayan Serkan,Milano'da yaşayan Levent ,tüm otelleri incelediğim www.booking.com oldu.Üç şehirde konakladım,biri hosteldi diğerleri oteldi.Hostel hariç diğer iki otelimin rezervasyonunu booking.com'dan yaptım.Hosteli trenlegeziyorum'da okumuştum,rezervasyonu kendi sitesinden yaptırdım.
Bir büyük tekerlekli valiz,bir normal sırt çantası ve bir çapraz asabildiğim çanta her türlü ihtiyacımı karşıladı.Hatta çapraz asılabilen bir çanta mutlaka bulunmalı çünkü sırt çantasıyla arkamdan birileri bir şeyler çalar mı paranoyasına gerek kalmadan elinizi kolunuzu sallaya sallaya istediğiniz gibi gezebiliyorsunuz.Bunun dışında mutlaka götürün diyebileceğim bir şey yok.Zaten istediğiniz her şeyi her yerde bulmak mümkün,fazla eşya taşımanın mantığı yok.Tabi bunu temel ihtiyaçlar için söylüyorum.Kıyafet,ayakkabı alacak nakit ve vakit malesef olmuyor.
Üç aşağı beş yukarı hazırlık aşamasını üç aya yayarak bu şekilde tamamladım.İtalya'da geçirdiğim tüm günleri sürekli yanımda taşıdığım ve gördüğüm her şeyi yazdığım defterimden aynen aktarıyorum.
